«Փաստ» օրաթերթը գրում է.

ՀՀ առաջին նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը, ինչպես հայտնի է, օրեր առաջ հանդիպում ունեցավ Ամենայն հայոց կաթողիկոս Գարեգին Երկրորդի հետ և իր աջակցությունը հայտնեց Վեհափառին: Շատերը բարձր գնահատեցին նախկին նախագահի այդ քայլը: Եվ իսկապես էլ գնահատելի է՝ մանավանդ հաշվի առնելով մի ամբողջ շարք հանգամանքներ:

Բայց Նիկոլ Փաշինյանն ու նրան ստեղնաշարակցված քպական «կարկառունները» բորբոքվեցին ու աջուձախ սկսեցին մաղձ ու չարություն արտանետել սոցցանցային «պատերին»:

Առանձնապես զավեշտական ու, եթե ավելի խիստ բառերով չբնորոշենք՝ վանող տպավորություն էին թողնում Փաշինյանի հայտարարությունները Տեր-Պետրոսյանի հասցեին՝ կապված ընտրակեղծարարության հետ: 1995-96 թվականների հետ կապված վիճելու ո՛չ ցանկություն կա, ո՛չ էլ պատճառ: Այստեղ ոչ մի նոր բան չկա: Բայց հարցը տվ յալ պարագայում դա չէ: Հարցն այն է, որ նման բաներ է ասում Նիկոլ Փաշինյանը, որին շատերը իրավամբ համարում են նույն Լևոն Տեր-Պետրոսյանի քաղաքական հոգեզավակը: Ավելին, գաղտնիք չէ, որ Նիկոլ Փաշինյանի խմբագրական, ապա նաև քաղաքական գործունեության կայացման հարցում էական դերակատարում են ունեցել Տեր-Պետրոսյանն ու վերջինիս թիմակիցները, կողմնակիցները: Այնպես որ, նման վարքը առաջին հերթին ու առանց հավել յալ մեկնաբանությունների բնորոշում է, թե ով է Նիկոլ Փաշինյանը: Երկրորդ՝ Նիկոլ Փաշինյանը 1995-96 թվականների մասին գիտեր նաև նախկինում, այդ դեպքում ինչո՞ւ էր Տեր-Պետրոսյանի շնորհիվ մանդատ ստանում, ինչո՞ւ էր 2008 թվականին «Լևոն, Լևոն» գոռում, ինչո՞ւ էր Տեր-Պետրոսյանի համար սարքում Մարտի 1-ը: 

Եվ վերջապես, նայեք՝ ովքեր են բերանները շաղ տալիս Հայաստանի հիմնադիր նախագահի հասցեին. իրենցից ոչինչ չներկայացնող, կյանքում երկրի համար մի օգուտ չտված (ընդհակառակը) խմբակի անարժեք ներկայացուցիչները: Լևոն Տեր-Պետրոսյանը, անկախ այն բանից, թե նրան ով ինչպես է վերաբերվում, ղեկավարել է պետությունը ծանրագույն շրջանում, շրջափակման, տնտեսական ու էներգետիկ կաթվածահարության և պատերազմի ժամանակ: Ու, չնայած այդ ամենին, մեր երկիրը, մեր ժողովուրդը հաղթել են, մեր պետականությունը պահպանվել ու կայացել է: Ո՞վ է Նիկոլ Փաշինյանը, ովքե՞ր են նրա քպականները, ի՞նչ ունեն արած երկրի, պետության ու ժողովրդի համար, որ մի բան էլ համարձակվեն ծպտուն իսկ հանել ՀՀ նախկին նախագահների հասցեին: Երկիրը պատերազմի տարած, արկածախնդիր «քաղաքականություն» վարող, պատերազմում խայտառակ պարտություն կրած, հազարավոր զինվորների մահվան մատնած, Արցախը հայաթափման մատնած Փաշինյանն ու նրա ՔՊ-ն պիտի համարձակվեն ինչ-որ բան ասե՞լ: Նրանք եթե հայելուն էլ նայեն, էլի բան չի ստացվի, հայելին ամոթից կճաքճքի:

«Հրապարակ» թերթը գրում է. «Հունիսի 15-ը «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության վարչության թեկնածուների առաջադրումների վերջնաժամկետն է: Չնայած ընտրությունը տեղի կունենա սեպտեմբերին, նախնական տեղեկություններով՝ սեպտեմբերի 15-ին, սակայն առաջադրումներն ավարտվելու են 5 օրից:

Ընտրությունները կայանալու են կուսակցության համաժողովի ընթացքում, որի ժամանակ ՔՊ նոր վարչություն կընտրեն: Գործող 16 հոգանոց վարչության կազմը 5-ով կավելանա: Նիկոլ Փաշինյանը որոշել է ընդլայնել կանանց քվոտան․վարչության ամեն երրորդ անդամը կին է լինելու, ուստի կանանց շրջանում թեժ պայքար է սկսվել: 

Նաեւ դրանով է բացատրվում որոշ կին թեկնածուների արտասովոր ակտիվ հրապարակային գործունեությունը` Փաշինյանի անօրինական քայլերը պաշտպանելու եւ անընդունելի լեքսիկոնը երկրորդելու ուղղությամբ: Հուլիսի կեսերից էլ քարոզարշավն է մեկնարկելու:

Ճիշտ է, տասնյակ ՔՊ-ականներ ուզում են վարչության անդամ դառնալ, սակայն վստահ են, որ Փաշինյանի ճաշակով է այն ձեւավորվելու` ընտրիչներն առաջնորդվելու են նրա նախընտրություններով»։

«Փաստ» օրաթերթը գրում է. 

Դեռևս անցած տարեսկզբին գրել էինք, որ Նիկոլ Փաշինյանը ցանկանում է ինչ-որ «շարժումներ» ձևավորել, ակցիաներ ու հանրահավաքներ իրականացնել՝ ընդդեմ Ամենայն հայոց կաթողիկոսի, իսկ ավելի կոնկրետ՝ ընդդեմ Հայ առաքելական եկեղեցու: Նման մտադրություն նա ունեցել է նաև նախկինում: Բայց այն ժամանակ նա խուսափեց գնալ այդ ճանապարհով՝ վախենալով հայ ժողովրդի բուռն հակազդեցությունից ու բախումներից:

Մեր ունեցած տեղեկություններով, Եկեղեցու դեմ Նիկոլ Փաշինյանի ու քպական իշխանության հայտարարած պատերազմի շրջանակներում հնարավոր տարբերակ է դիտարկվում «ժողովրդին ոտքի հանելը»: Այսինքն, Նիկոլ Փաշինյանը կարող է փորձել հասնել Վեհափառի հեռացման՝ դարձյալ օգտագործելով «հանուն ժողովրդի» կեղծ թեզն ու փողոց հանելով իր փոքրաթիվ կողմնակիցներին: Պատահական չէր նախօրեի նրա գրառումը, թե «Եկեղեցին պատկանում է ժողովրդին, Եկեղեցին նույնպես պիտի վերադարձնենք ժողովրդին»: Ավելին, երեկ նա այսպիսի վտանգավոր գրառում է արել. «Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու հավատավոր հետևորդներին կոչ եմ անում համախմբվել Վեհարանը սիրով և քրիստոնեաբար ազատելու և որևէ իրապես սրբազան հոգևորականի Ամենայն հայոց կաթողիկոս ընտրելու օրակարգի շուրջ»: Սա շատերն են գնահատում որպես ինքնին սադրանքներ հրահրելու կոչ ու նախաձեռնություն:

Սակայն հաշվի առնելով, որ Նիկոլ Փաշինյանը չնչին վարկանիշ ունի, իսկ հասարակության գերակշիռ մեծամասնությունը վստահ է, որ ոչ թե Կաթողիկոսը «պետք է ազատի Վեհարանը», այլ Նիկոլ Փաշինյանը՝ կառավարության շենքը, ապա նման սադրանքները կարող են չափազանց լուրջ, նույնիսկ համահայկական ընդվզման պատճառ դառնալ՝ իր ծանր հետևանքներով: Ուստի, դժվար է ասել՝ Հայ առաքելական եկեղեցուն հայտարարված պատերազմի շրջանակներում կգնա՞ Նիկոլ Փաշինյանը բախման՝ հանուն իր շահերի, թե՞, ամեն դեպքում, կզգուշանա:

«Փաստ» օրաթերթը գրում է.

Երեկ Նիկոլ Փաշինյանը հերթական «արարն» է երկնել Հայ առաքելական եկեղեցու դեմ հայտարարած պատերազմի: «Գարեգին Բ–ն խախտել է իր իսկ կողմից կամավորությամբ ստանձնած կուսակրոնության ուխտը և զավակ ունի։ Սա փաստ է և եթե Գարեգին Բ–ն փորձի հերքել, անհրաժեշտ ձևաչափով դա կապացուցեմ։ Ըստ այսմ, համաձայն Հայ առաքելական եկեղեցու Կանոնագրքի, Գարեգին Բ-ն չէր կարող լինել եպիսկոպոս, արքեպիսկոպոս, չէր կարող ընտրվել եւ չի կարող լինել Կաթողիկոս. Կտրիճ Ներսիսյանը պետք է ազատի Վեհարանը... Հայաստանյայց առաքելական սուրբ եկեղեցու հավատավոր հետևորդներին կոչ եմ անում համախմբվել Վեհարանը սիրով եւ քրիստոնեաբար ազատելու եւ որևէ իրապես սրբազան հոգևորականի Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս ընտրելու օրակարգի շուրջ»,գրել է նա:

Վերջին շրջանում Եկեղեցու դեմ իշխանությունների արշավին է անդրադարձել նաև «Հանրապետության հրապարակ» տելեգրամյան ալիքը՝ նշելով. «Փաշինյանն ու քպական կապիտուլ յանտ խմբակն անցել են բացահայտ հարձակման Հայ առաքելական եկեղեցու դեմ՝ ամենակեղտոտ բառապաշարով քննադատելով Եկեղեցին, Կաթողիկոսին և սրբազաններին։ Փաշինյանական կլանը համահունչ է գործում թուրք-ադրբեջանական տանդեմին։ Թուրքիան և Ադրբեջանը նույնպես Հայ առաքելական եկեղեցուն են թիրախավորում, ինչպես և նրանց երևանյան արտակարգ և լիազոր դեսպանները՝ ՔՊ-ն ու հեծանիվի սիրահար, Թուրքիային ու Ադրբեջանին Կուրբան Բայրամի կապակացությամբ շնորհավորող պարագլուխը։ ՀՀ քաղաքացիներին արդեն ակնհայտ է, որ ՔՊ-ն ու նրանց պարագլուխը ցանկանում են կազմաքանդել Հայ առաքելական եկեղեցին՝ դրանով սպասարկելով Բաքվի ու Անկարայի, ինչպես նաև աղանդավորականների շահերը Փաշինյանն ու թիմն անցել են կոռեկտության բոլոր սահմանները. նրանք սև փիառ են իրականացնում Հայ առաքելական եկեղեցու դեմ՝ օգտագործելով իրենց հսկողության տակ գտնվող թե՛ լրատվամիջոցները, թե՛ հազարավոր ֆեյքերն ու իբր անկախ քաղաքագետներին ու փորձագետներին։ Բաքվից ստանալով հրահանգավորում՝ ՔՊ-ն ու նրանց թրքամետ առաջնորդը Հայ առաքելական եկեղեցուց կերտում են թշնամու կերպար՝ Կաթողիկոսի անձի մասին տարածելով կեղտոտ տեղեկություններ»։Ալիքը նաև նշում է, որ քպականների մեջ քիչ չեն աղանդավորականները, և Հայ առաքելական եկեղեցու դեմ պայքարով լոբբինգ են անում աղանդավորականների շահերին՝ հուսալով ապագա ընտրություններում շահել Հայաստանի տասնյակ հազարավոր աղանդավորականների ձայները։

Ըստ հեղինակների, Արցախն Ադրբեջանի տարածք ճանաչողներն այժմ թիրախավորել են բոլոր ազգային, պետականաստեղծ ինստիտուտները՝ ընտանիք, Եկեղեցի, հայոց պատմություն, բանակ։ «Նրանք ցանկանում են ոչնչացնել հայկական ինքնությունը՝ ներդնելով կրթական ծրագրեր, որոնք ոչնչացնում են Հայ առաքելական եկեղեցին, նվազեցնում են նրա դերը, հարվածում են ռազմա-հայրենասիրական դաստիարակությանն ու ռազմական պատրաստությանը, նվազեցվում են հայոց լեզվի դասաժամերը»,-գրում է ալիքը և հավելում, որ, այսպիսով, ցանկանում են Հայաստանը դե-ֆակտո վերածել «Արևմտյան Ադրբեջանի»։

«Փաստ» օրաթերթը գրում է.

«2018 թվականից սկսած՝ իշխանությունը վերցնելուց հետո զուգահեռաբար սկսեցին հարձակումները Հայ առաքելական եկեղեցու վրա։ Այդ ժամանակ արդեն նշմարվեց, որ նոր իշխանության ռազմավարության մեջ, որպես թիրախ, մտնում է նաև Հայ առաքելական եկեղեցին։ Բազմիցս տեսել ենք, թե իշխանություն-Եկեղեցի հարաբերություններն ինչ մակարդակի վրա են»,-«Փաստի» հետ զրույցում ասում է քաղտեխնոլոգ Վիգեն Հակոբյանը, երբ անդրադառնում ենք իշխանությունների՝ օրեր շարունակ տևած և չդադարող զազրախոսություններին՝ ուղղված մեր երկրի հոգևոր կառույցին և նրա սպասավորներին։

Վերջին շրջանում Եկեղեցու վրա իշխանությունների հարձակման համար յուրատեսակ խթան հանդիսացավ Շվեյցարիայում Վեհափառի ելույթը։ «Այն իր քաղաքական թիրախներով բացարձակապես չէր համընկնում Հայաստանի ներկայիս իշխանությունների մոտեցումների հետ, մասնավորաբար՝ Արցախի հարցում Ադրբեջանի և Թուրքիայի վերաբերյալ գնահատականների առումով։ Նիկոլ Փաշինյանի համար բացարձակ անընդունելի է, երբ ինչ-որ մի երևույթ այլընտրանք է լինում իր վարած քաղաքականությանը։ Փաշինյանն առաջ է քաշել «իրական Հայաստան» կոնցեպտը, որով և՛ գաղափարապես, և՛ փաստացի ժխտում է այն ամենը, ինչն առնչվում է հայկականի հետ։ Հայ առաքելական եկեղեցին մեր ամենակայացած և թերևս միակ՝ դարերով կանգուն մնացած ինստիտուտն է։ 1700 տարուց ավելի գոյություն ունեցող ազգային, ազգապահպան ինստիտուտն է։ 2018 թվականից սկսած փորձեցին վարկաբեկել Եկեղեցին, բայց այն մեծ հեղինակություն ունի, քաղաքակրթական և աշխարհաքաղաքական նշանակության կառույց է։ Նիկոլ Փաշինյանը փորձում է այդ ինստիտուտը դարձնել իր իշխանության պետական դեպարտամենտներից մեկը, ինչպիսին այդ ինստիտուտն իր սիրելի բարեկամ Ալիևի մոտ է»,-նշում է մեր զրուցակիցը։

Ընդգծում է՝ այսօր Հայաստանի Հանրապետությունը փաստացի չկայացած պետություն է։ «Հայաստանը «failed state» է։ Նիկոլ Փաշինյանի իշխանության օրոք այն փաստացի կորցրել է պետականության բոլոր ատրիբուտները։ Պետություն է, որը կորցրել է սուվերենությունը, արտաքին կառավարման ներքո է առնվազն 2020 թ. պատերազմից հետո, ընդ որում՝ այդ արտաքին կառավարումը բազմավեկտորային է, յուրաքանչյուր ուժային կենտրոն իր մասն ունի այդ կառավարման մեջ, նայած, թե ում ինչ է հետաքրքրում, և դրանից ելնելով՝ յուրաքանչյուրն իր լծակն ունի այսօրվա իշխանության պարագլխի և ներկայացուցիչների վրա։ Նիկոլ Փաշինյանն, ըստ էության, դարձել է արտաքին կառավարումն իրականացնող գործիք։ Իսկ արտաքին կառավարումը վերջին տարիներին իրականացվում է Թուրքիայից և Ադրբեջանից։ Ինչո՞ւ եմ սա մանրամասնում։ Երբ Հայաստանը կորցրել է իր անկախությունը, իր փաստացի պետականությունը, Հայ առաքելական եկեղեցին է իր վրա վերցրել պետականության գաղափարը պահպանելու, հայապահպանության հարցերը։ Հիմա տեսնում ենք, որ Նիկոլ Փաշինյանը հրաժարվում է ամենից, ինչը հայկական է, ժխտում է հայրենիքի գաղափարը՝ առաջ քաշելով «իրական Հայաստանի» արհեստական գաղափարը։ Եվ այս իրավիճակում Եկեղեցին անցել է իր ամենասովորական գործառույթին՝ երբ չկա պետականություն, Եկեղեցին զբաղվում է այլընտրանքային պետություն լինելով՝ առաջ քաշելով բոլոր այն գաղափարները, որոնք բնորոշ են հայկականությանը։ Այն, ինչ Վեհափառն ասաց Շվեյցարիայում, հակասում է Նիկոլ Փաշինյանի պարտվողական թեզերին»,-հավելում է նա։

Քաղտեխնոլոգի դիտարկմամբ, Նիկոլ Փաշինյանը գնացել է «վա բանկ»։ «Երբ նա անդրադառնում է Եկեղեցու հոգևոր սպասավորների, նաև Վեհափառի անձնականին վերաբերող հարցերին, «կրակում» է վերջին փամփուշտը։ Մի քիչ դժվար է պատասխանել, թե նա էլ ինչի մասին կարող է խոսել։ Ասում է բաներ, որոնք, առհասարակ, հակասահմանադրական են։ Օրինակ՝ Կաթողիկոսին պետք է ընտրի ամբողջ հայությունը, Եկեղեցին ժողովրդին է պատկանում և այլն։ Սահմանադրությամբ ամրագրված է, որ Եկեղեցին անջատ է պետությունից։ Նիկոլ Փաշինյանն ամեն օր նույն բանը գրելով՝ փորձում է սադրել Եկեղեցուն։ Գուցե արմատական տրամադրված շրջանակների մոտ կային գերսպասումներ Եկեղեցուց, մասնավորաբար, որ նա կօգտագործի իր ձեռքում եղած գործիքներն այս իշխանության դեմ։ Օրինակ՝ նա կարող էր դիմել իր հոտին, որ վերջինս պաշտպաներ Եկեղեցին ոտնձգություններից, գործի դներ բանադրանքի ինստիտուտը և այլն։ Այս պահի դրությամբ Եկեղեցին չի գործադրել իր գործիքակազմից և որևէ մեկը, բացի քարոզչականից։ Իշխանությունն՝ ի դեմս իր վարչապետի, օգտագործել է իր գրեթե բոլոր «փամփուշտները»՝ անընդհատ պտտվելով Վեհափառի անձնականին վերաբերող թեմայի շուրջ։ Մի պահ փորձեցին առաջ բերել մանկապղծության թեման, բայց դա այնքան արհեստական էր, որ չստացվեց։ Նրանք ուզում էին արտաքին աշխարհի համար հասկանալի լեզվով խոսել։ Մանկապղծությունը կաթոլիկ եկեղեցու խնդիրներից մեկն է, մեր երկրի իշխանությունները փորձում էին ցույց տալ, որ իրենք էլ են նույն երևույթի դեմ պայքարում, չկան անձնական հարցեր»,-ասում է նա։

Զուգահեռաբար երկրում քաղաքական գործընթացներ են տեղի ունենում։ Ալեն Սիմոնյանը հայտարարում է խորհրդարանական ընտրությունների հետհաշվարկի մասին, մյուս կողմից՝ Նիկոլ Փաշինյանին անվստահություն հայտնելու գործընթացի և փողոցային պայքարի տարբերակներն են քննարկվում։ Եկեղեցին էլ իր հերթին կարող է համախմբող միավոր լինել հանրության շրջանում։ Գործընթացների կիզակետում են Նիկոլ Փաշինյանը և նրա թիմը, նրանց վարկանիշը շարունակում է նվազել։ «Նա տեսնում է, այդ թվում՝ տեղի ունեցած ընտրությունների արդյունքներով, որ իշխանությունը պարտվում է։ Իշխանության ադեկվատ մասսան և իշխանությանը սնուցող հատվածը տեսնում են, որ, կարծես, ընտրություններով չեն կարողանում վերարտադրվել։ Երկու տարի է՝ գեղարվեստական իմպրովիզացիաներով են զբաղված՝ հեծանիվ են վարում, ասում են՝ տգետ ենք, յոթ տարի է, ինչ մնացել ենք նույն դասարանում, և զուգահեռ ասում են՝ եկեք՝ ձեզ կրթենք։ Հասկանում են, որ վարչական ռեսուրսով, վախեցնելու, բյուջեի հաշվին «լավություն» անելու միջոցով, կարծես, չի ստացվելու ապահովել լավ արդյունք առաջիկայում։ Սկսում են նոր մեղավորների փնտրտուքը։ Ինչ մեղավոր ասես կարգել են՝ «նախկինները», Պուտինը, Արևմուտքը, ԱՄՆ-ն, հիմա նաև Հայ առաքելական եկեղեցին է «մեղավոր»։ Փորձում են այստեղ միավորներ հավաքել այն հույսով, որ Եկեղեցուց ոչ բոլորն են գոհ։ Եկեղեցուն թիրախավորելով՝ փորձում է կոնսոլիդացնել աղանդավորականներին։ Տարբեր հրապարակումներով՝ նրանց թիվը 350 հազարից ոչ պակաս է։ Նա փորձում է կոնսոլիդացնել ցանկացած ռեսուրս, որը կապահովի իր իշխանության վերարտադրությունը։ Քանի որ գիտի՝ եթե իր իշխանությունը չվերարտադրվի, դա իր համար գոյաբանական խնդիր է։ Նրա ռեսուրսները բավականին սահմանափակ են, որ իր վարկանիշն ավելանա։ Հավելեմ՝ եթե նույնիսկ «Խաղաղության պայմանագիր» ստորագրի, Ալիևը վերջին պահին քարոզչական նվեր անի Փաշինյանին, դա որևէ նշանակություն չի ունենալու, քանի որ իր խոսքին այլևս հավատացող չկա։ Այդ իսկ պատճառով նա փորձում է իրավիճակը փոխել երկրում, այսպես ասենք՝ «խաղի սեղանը շուռ տալ», նոր իրավիճակ ստեղծել։ Սրում է իրավիճակը, հայհոյում այն ակնկալիքով, որ իրեն էլ հայհոյեն, և առիթ ունենա ուժային ինչ-որ մեթոդների դիմելու և այլն։ Այս ամենում ներվ կա, դա տեսնում ենք իր և՛ խոսույթում, և՛ գործողություններում։ Այդ ներվը պայմանավորված է իրականությամբ։ Արտաքին աշխարհում վաղուց արդեն աջակցություն չունի, բացի Թուրքիայից և Ադրբեջանից, «Խաղաղության օրակարգը» չի աշխատում, դրա համար նոր թեմաներ է փնտրում եղած աջակցությունը պահելու համար։ Ընդ որում, եթե իր այդ էլեկտորատին հարցնես, թե ինչո՞ւ ես ընտրում Նիկոլ Փաշինյանին, չեն կարող հստակ պատասխան տալ, այս պարագայում գործ ունենք «քաղաքական աղանդի» հետ»,-եզրափակում է Վիգեն Հակոբյանը։

ԼՈՒՍԻՆԵ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ

«Հրապարակ» թերթը գրում է. «ԱԺ «Պատիվ ունեմ» խմբակցության նախաձեռնած իմպիչմենտի գործընթացը, ըստ ամենայնի, գլուխ չի գա: Հիշեցնենք, որ ՀՀԿ-ի առաջարկով ԱԺ «Պատիվ ունեմ» խմբակցությունը որոշել է Մասիսի քաղաքապետ Դավիթ Համբարձումյանին վարչապետի թեկնածու առաջադրել, եւ խմբակցությունը միաձայն որոշում է կայացրել՝ սատարել այս որոշմանը, կոչ անելով ընդդիմադիր մյուս պատգամավորներին՝ միանալ իրենց նախաձեռնությանը։

«Հայաստան» դաշինքի ղեկավարը երեկ արձագանքեց․ ««Հայաստան» խմբակցությունը, հավատարիմ մնալով ավելի վաղ արված հայտարարությանը, վերահաստատում է իր պատրաստակամությունը՝ ապահովել պակասող 28 պատգամավորի ստորագրությունները ողջամիտ ժամկետներում՝ ԱԺ-ում իմպիչմենտի գործընթաց նախաձեռնելու համար»: Սա նշանակում է, որ քանի դեռ 2 անկախ կամ ՔՊ-ական պատգամավոր չեն միացել «Պատիվ ունեմ»-ի 6 հոգուն, գործընթացը շարունակություն չի կարող ունենալ:

Իհարկե, առավել հավանական էր, որ կմիանան ՔՊ-ից վտարված Հակոբ Ասլանյանն ու Հովիկ Աղազարյանը, սակայն նրանք՝ երկուսն էլ հայտարարեցին, որ չեն ստորագրելու: Հ. Աղազարյանը, մեր հարցին ի պատասխան, երեկ կրկին հիշեցրեց, որ իրենք արդեն նախաձեռնել են իմպիչմենտ ու Էդմոն Մարուքյանի թեկնածությունն են առաջարկել, եւ ոչ մի նոր հանգամանք ի հայտ չի եկել, որ փոխեն իրենց դիրքորոշումն ու այլ թեկնածուի աջակցեն:

Մեր ճշտող հարցին՝ եթե փողոցային պայքար սկսվի, ֆորսմաժոր լինի, դա կդիտարկե՞ն որպես նոր հանգամանք, Աղազարյանը չցանկացավ պատասխանել:

«Իրավունք» թերթը գրում է. «ՔՊ-ում առնետավազքի տրամադրությունների սեզոնը երեկվանից հայտարարված է բացված: Մասնավորապես, տեղի մեր աղբյուրների համաձայն, ՔՊ սորոսական թեւը` Արսեն Թորոսյանի գլխավորությամբ, երեկ լրջորեն գցել-բռնել է, թե ինչ կլինի, եթե իմպիչմենթը հաջողի։

Թորոսյանը նախ սկսել է հանգստացնել թիմակիցներին, թե՝ արխային լինեն, բան չի ստացվի, բայց թիմակիցները նրան հիշեցրել են 2018-ը, երբ բոլորը վստահ էին, որ սուտի ժամանակի վատնում է քայլելը, բայց «տեսար ինչ եղավ»: Ահա այսկերպ սթափեցրել են վերջինիս:

Իրանի ազգային անվտանգության բարձրագույն խորհրդի քարտուղարությունը հայտարարություն է տարածել, որտեղ Իրանը սպառնում է հարվածներ հասցնել Իսրայելի թաքնված միջուկային օբյեկտներին: 

«Իրանի միջուկային օբյեկտների վրա «Սիոնիստական ​​ռեժիմի» ցանկացած հնարավոր հարձակում անմիջապես կդիմավորվի Իսրայելի թաքնված միջուկային օբյեկտներին հարվածով։ «Սիոնիստական» թիրախները (հարվածի թիրախները) արդեն Իրանի զինված ուժերի սեղանին են»,- ասվում է հայտարարության մեջ։

Նշենք, որ այս հայտարարությունն արվել է իրանական հետախուզական ծառայությունների կողմից Իսրայելի միջուկային օբյեկտների վերաբերյալ «արժեքավոր փաստաթղթերի» հայտնաբերման ֆոնին։

Պետք է ձեւավորվի հայ առաքելական եկեղեցու հավատավորների կողմից ինչ որ խումբ, որը կազատի վեհարանը սրբապղծությունից։ Այս մասին Հանրայինի եթերում հայտարարել է ՔՊ–ական պատգամավոր Վահագն Ալեքսանյանը։

«Նոր հոգեւոր առաջնորդ պետք է ընտրվի։ Չեմ բացառում, որ վարչապետը՝ որպես հայ առաքելական եկեղեցու հավատավոր հետեւորդ, կաջակցի կամ ինչ որ ձեւով կմասնակցի այդ գործընթացին»,– ասել է պատգամավորը։

Հիշեցնենք, որ մի քանի օր է՝ Փաշինյանը սոցցանցերում արշավ է սկսել եկեղեցու դեմ։ Գրեթե ամեն օր նա գրառումներ է կատարում Կաթողիկոսի եւ այլ հոգեւորականների մասին։ Այսօր նա գրել էր. «Գարեգին Բ–ն խախտել է իր իսկ կողմից կամավորությամբ ստանձնած կուսակրոնության ուխտը և զավակ ունի։ Ըստ այսմ, համաձայն Հայ Առաքելական Եկեղեցու Կանոնագրքի, Գարեգին Բ-ն չէր կարող լինել եպիսկոպոս, արքեպիսկոպոս, չէր կարող ընտրվել եւ չի կարող լինել Կաթողիկոս․ Կտրիճ Ներսիսյանը պետք է ազատի Վեհարանը։

Բելառուսի նախագահ Ալեքսանդր Լուկաշենկոն հավանություն է տվել համաձայնագրերի նախագծերին, որոնք կհեշտացնեն ԵՏՄ անդամների առեւտուրը երրորդ երկրների հետ։

Բելառուսի ղեկավարն այսօր ստորագրել է ԵԱՏՄ-ի և Մոնղոլիայի միջև ժամանակավոր առևտրային համաձայնագրի նախագիծը:
Ինչպես նաև ստորագրել է ԵԱՏՄ-ի և ԱՄԷ-ի տնտեսական գործընկերության մասին համաձայնագրի նախագծի տակ։

Համաձայնագրերի նախագծերի շուրջ բանակցություններ վարելու և դրանք ստորագրելու համար լիազորված է կառավարությունը,հայտնել են Բելառուսի նախագահի մամուլի ծառայությունից: