Փաստորեն, Հարավային ճակատը հրամանատար ունեցել է։ Չորս տարի շարունակ լղոզված մտքեր և նիկոլական նարատիվներ տարածելու ընթացքում Տիրան Խաչատրյանը "համեստորեն" լռել է, որ հենց ինքն է եղել Հարավային ճակատի հրամանատարը։
1992 թվականի ամռանից սկսած, երբ գեներալ Կոմանդոսը ձախողեց Մարտակերտի պաշտպանությունը, մեր բանակում հաստատվեց մի հիմնական կանոն. շտաբային հրամանատարները պետք է գտնվեին շտաբում, իսկ դաշտը պետք է վստահվեր դաշտի ֆիզիկային տիրապետողներին։ Այս կանոնը դարձավ առաջին պատերազմի հաղթանակի կարևորագույն գրավականներից մեկը։
Կանոնը գործեց մինչև Նիկոլի գալը։ Նիկոլի բանակին հասցրած առաջին մեծ հարվածը հենց դաշտին տիրապետող հրամանատարների հեռացումն էր։ Շտաբային Ջալալը նշանակվեց ՊԲ հրամանատար, իսկ շտաբային Տիրանը՝ հարավային ճակատի հրամանատար։ Երկուսն էլ մարտի դաշտում նման էին խոտի, որը սպասում է իր ոչխարին։ Տիրանի առաջին քայլը պետք է լիներ կարգ ու կանոնի հաստատումը, բայց նրա հանցավոր գործունեության և անգործության հետևանքով ռազմաճակատի քաոսը ժամ առ ժամ էր խորանում։
Արդարացնելով "գեներալներին", դուք արդարացնում եք Նիկոլին։ Իսկ կարողա՞ ընդիմադիրների մարգինալության պատճառը հենց իրենք են։ Կարողա ժողովուրդը տեսնում է, որ ոչ թե արդարություն են տենչում, այլ թայֆի անդամների պաշտպանություն։
Վահրամ Մարտիրոսյան
0Comments