Ֆուտբոլի աշխարհի 2026 թվականի առաջնության որակավորման փուլի երրորդ տուրի Հունգարիա-Հայաստան մրցավեճում ֆուտբոլային մասնագետները բացահայտ ֆավորիտ են համարում հունգարացիներին։ Իհարկե, նախորդ տուրում Իռլանդիայի հավաքականի նկատմամբ հաղթանակը ինչ-որ տեղ բարձրացրեց մեր հավաքականի վարկանիշը, բայց նույնիսկ պորտուգալացիներից կրած պարտությունից հետո Մարկո Ռոսսիի թիմը, մեծամասնության կարծիքով, պետք է հաղթի Հայաստանի հավաքականին։

Հունգարական ֆուտբոլը հայտնի է 1950-ականներին իր հեղափոխական 4-2-4 դասավորությամբ, որը հիմք հանդիսացավ «տոտալ ֆուտբոլի» հետագա զարգացման համար։

Հունգարիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքականը կիրառում է բարձր պրեսինգի մարտավարություն, դիրքերի արագ փոփոխություններով և բարձրակարգ խաղացողներով, ինչը թույլ է տալիս նրանց արդյունավետ խաղալ ինչպես պաշտպանությունում, այնպես էլ հարձակման մեջ: Նրանց հիմնական առանձնահատկությունը բարձր կարգապահությունն ու թիմային համախմբվածությունն է, որը խստորեն հետևում է մարզչի հրահանգներին: 

Փաստ չէ, որ Հունգարիան մեր թիմի դեմ խաղալու է նույն մարտավարությամբ, ինչ որ Իռլանդիայի և Պորտուգալիայի դեմ, չնայած այդ խաղերում հունգարացիները գործել են 4-1-4-1 մարտավարությամբ, հագեցնելով միջին գիծը ու հարձակման ու պաշտպանության ժամանակ էլ փոխելով իրենց խաղացողների դասավորվածությունը։ Պարզ է, որ մեր հետ խաղում հունգարացիների առաջատարը մասնավորապես առջևի գծի գործողություններում լինելու է Դոմինիկ Սաբոսլաին։ Պաշտպանությունում էլ կա 21-ամյա Միլոշ Կերկեզը, որը շատ հաճախ կարող է հայտնվել հարձակման աջ եզրում։ Իհարկե, թիմը ունի առաջատարները, բայց ընդհանուր առմամբ խաղային կարգապահությունն է Հունգարիայի հիմնական զենքը։

Նման պայմաններում Հայաստանի հավաքականի համար դժվարին պայքար է սպասվում խաղադաշտի միջնամասում։ Սպերցյանն ու Իվուն կենտրոնում պետք է փորձեն զրկել ազատ գործելու հնարավորությունից Սոբոսլային ու Ալեքս Տոտին, բացի այդ, շատ բան է կախված լինելու եզրային ֆուտբոլիստների ակտիվությունից։ Օրինակ, Տիկնիզյանը պետք է կարողանա մասնակցել գրոհներին ու հասցնի նահանջել պաշտպանություն։

Ամենայն հավանականությամբ, մեր թիմը խաղը կսկսի 5-4-1 մարտավարությամբ։ Ու եթե նախորդ, մասնավորապես՝ պորտուգալացիների հետ խաղում մերոնք խնդիրներ ունեին պաշտպանությունում, հիմա Ստյոպա Մկրտչյանի վերականգնվելուց հետո այդ հարցը մեղմվել է։ 

Մի խոսքով այնպես չէ, որ ամեն ինչ կորած է այս խաղում։ Հունգարիան հաստատ ուժեղ մրցակից է, բայց հենց այսպիսի թիմերի հետ խաղերում է կերտվում մարտական ոգին։ Մեր հավաքականը կարող է պայքարել նման մրցակցի դեմ, ու եթե ինչ որ տեղ էլ բախտը ժպտա (առանց որի հաղթանակ չի լինում), մեր հավաքականը կարող է հասնել նաև դրական արդյունքի։