Մեծ Բրիտանիայի, Ֆրանսիայի և Գերմանիայի ընտրություններին ընդառաջ ՀՀ իշխանություններին Արևմուտքից, ամենայն հավանականությամբ, իջեցվել է հակառուսական գործունեությունը ժամանակավորապես զսպելու «հրահանգ», մինչև արևմուտքում իրավիճակի հստակեցում։ Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում նման տեսակետ է հայտնել արտակարգ և լիազոր դեսպան Ձյունիկ Աղաջանյանը՝ հետևելով վերջին շրջանում հայ-ռուսական հարաբերությունների զարգացմանը:

Հուլիսի առաջին օրերին ՌԴ–ում Հայաստանի դեսպան Վաղարշակ Հարությունյանի օրակարգն ավելի հագեցած էր, քան նրա պաշտոնավարման ողջ ընթացքում: Հուլիսի 1-ին Հայաստանի դեսպանը եղել է Բելգորոդում Ուկրաինայի ԶՈւ–ի ավերված տան մոտ, միջտարածաշրջանային համագործակցության համաձայնագիր է ստորագրել Բելգորոդի մարզի հետ և ծաղիկներ դրել Բելգորոդի տաճարի հրապարակում գտնվող հավերժական կրակի մոտ: Իսկ հուլիսի 2-ին Հարությունյանը հարգանքի տուրք է մատուցել Կուրսկում զոհված մարտիկների հիշատակին և այցելել Կուրսկի ռուս-հայկական բարեկամության պուրակ, որտեղ եղևնի է տնկել: Գրեթե միաժամանակ ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը, ելույթ ունենալով ժողովրդավարության հայկական համաժողովում, կասկած է հայտնել ԵՄ-ին Հայաստանի անդամակցության հանրաքվեի նպատակահարմարության վերաբերյալ:

Այս բոլոր իրադարձություններն Աղաջանյանը նույն շղթայի օղակ է համարում. նրա կարծիքով՝ Ռուսաստանի արձագանքից և պատասխան հարվածից խուսափելու համար են ժամանակավորապես դադարեցրել հակառուսական տրամադրությունների գեներացումն այստեղ: Դրանով էլ բացատրվում է մեր դեսպանի անսպասելի ակտիվությունը ՌԴ–ի նկատմամբ դաշնակցային վարքագծի առումով։

«Ես վստահ եմ` այս իշխանություններն այդ դրածո–բրածո ՀԿ–ների ղեկավարների և «մեկ անձ» կուսակցությունների միջոցով փորձում են ժողովրդի անունից հանդես գալ` իբր ժողովուրդը քնում–զարթնում, երազում է ԵՄ անդամ դառնալու մասին, սակայն կառավարության ղեկին նստած անձի խոսույթից մենք հասկանում ենք, որ նրանց հրահանգ է իջեցված այս պահին ռուսական կողմի գլխի տակ փափուկ բարձ դնել, որպեսզի չստեղծեն ներքաղաքական խնդիրներ, որոնք կարող են հանրային դժգոհության հերթական ազդակի դեր կատարել»,–ասաց նա։

Այդ «դադարը» կշարունակվի այնքան, մինչև ԱՄՆ–ի հենակետային պետություններ համարվող երկրներում` Ֆրանսիայում, Մեծ Բրիտանիայում և Գերմանիայում ավարտվեն ընտրությունները։ Բացի դա, հավանական է, որ իշխանության հակառուսական հռետորաբանության «դադարը» կտևի ևս մի քանի ամիս` առաջին հերթին այն պատճառով, որ Հայաստանը նախագահում է ԵԱՏՄ–ում։ Այսինքն՝ մինչև նախագահության փոխանցումը հայաստանյան իշխանությունների վարքագծում փոփոխություններ չեն լինի։

Միևնույն ժամանակ, Աղաջանյանը մատնանշեց այն փաստը, որ նույնիսկ Հայաստանի կառավարության հակառուսական և արևմտամետ ջանքերի վերսկսման դեպքում էլ, փաստ է` ԵՄ-ն բացարձակապես ոչ մի ցանկություն չունի քննարկելու ՀՀ-ի անդամակցությունը իրենց կառույցին: Դա չկա նույնիսկ 15 և ավելի տարի հերթում սպասող երկրների դեպքում, բավական է անդրադառնալ Վրաստանի, Մոլդովայի կամ նույն Ուկրաինայի օրինակին։

«ԵՄ–ն ցանկություն չունի շուկաները կրնկակոխ բացելու մեր արտադրանքի համար։ Մենք դա տեսել ենք թե՛ վրացական, թե՛ ուկրաինական արտադրանքի պարագայում։ Հայկական արտադրանքը նախկինում արդեն հայտնվել է եվրոպական շուկայում, սակայն դրա համար տարիներ են պահանջվել, և դա այն դեպքում, երբ Եվրոպան դրա կարիքն ուներ: Մեծ բարդությունով են իրենք իրենց դռները բացում և դա օգտագործում են ոչ միայն տնտեսական, այլ նաև քաղաքական լծակ երկրների վրա ազդելու համար»,– հավելել է զրուցակիցը։

Աղաջանյանի կարծիքով` ներկայիս իշխանությունը թուլացնում է տնտեսությունը` ձգտելով ամեն գնով հայտնվել Արևմուտքի «թևի տակ»։ Ու այդ ճանապարհին 6 տարվա ընթացքում դարձել է արտահանողից վերաարտահանող երկիր։ Իսկ երկրում ուժեղացել է հիմնականում բանկային համակարգը և ծառայությունների ոլորտը։

«Այսինքն՝ Հայաստանը դառնում է սպասարկող պետություն։ Մենք պետք է հստակ գիտակցենք, թե ինչ է մեզ սպասվում, եթե շարունակենք գնալ արևմտյան վեկտորի ուղղությամբ»,–ընդգծել է արտակարգ և լիազոր դեսպանը։

Աղաջանյանի գնահատմամբ` ի տարբերություն Արևմուտքի ՝ Ռուսաստանը տնտեսական հարաբերությունները չի օգտագործում որպես փափուկ ուժի բաղադրիչ, և դա արդեն հասկացել են նաև ԵՄ-ին անդամակցելու թեկնածու երկրներում։

«Իսկ Հայաստանում իշխող ուժը կատարում է այն պարտավորությունը, որի համար բերվել է իշխանության, այն է՝ ամեն գնով շրջադարձ դեպի Արևմուտք։ Ընդ որում, Հայաստանը ռիսկի է դիմում` բաց թողնել այն հսկայական տնտեսական հնարավորությունները, որոնք մեզ տալիս է ԵԱՏՄ շուկան։ Դրան գումարվում են տնտեսական հարաբերությունները ՇՀԿ-ի և այլ բլոկների միջոցով»։

Սակայն Աղաջանյանը վստահ է, որ դեպի Արևմուտք շրջադարձի ֆոնին աղետալի փլուզումից հնարավոր կլինի խուսափել, և ոչ թե այն պատճառով, որ մեր իշխանությունները ուշքի կգան և կհասկանան, որ պետք է առաջնորդվել պետության և ազգի շահերով, այլ պարզապես աշխարհաքաղաքական զարգացումները կփոխեն իրավիճակը «շախմատային տախտակի» վրա և կդարձնեն ոչ ակտուալ դեպի Եվրոպա արագացված առաջընթացը։