Առաջարկում եմ ստեղծված իրավիճակում հստակ ձևակերպել մեր ակնկալիքներն ու անելիքները, առաջին հերթին Մոսկվային ներկայացնելու համար։
1. հետ կանչել հայկական կողմի ստորագրությունը 2020 թ․ նոյեմբերի 9-ի հայտարարությունից։ Եթե ՄԱԿ-ի խաղաղապահ ուժեր ես խնդրում, ապա զուգահեռ պետք է այս քայլը կատարես
2. ՌԴ ռազմավարական գործընկեր Ադրբեջանից պահանջել դուրս բերել զինված ուժերը նոյեմբերի 9-ի հայտարարության ստորագրման պահին արձանագրված շփման գծի դիրքեր
3. ՌԴ ռազմավարական դաշնակից ՀՀ տարածքից դուրս բերել ՌԴ ռազմավարական գործընկեր Ադրբեջանի զինուժն ու տեխնիկան։
4. Ապահովել ՀՀ-Արցախ երկու միջանցքների անխափան գործունեությունը և ապառազմականացնել Քարավաճառի ու Բերձորի շրջանները։
5. Եթե Ռուսաստանը ի վիճակի չի ապահովելու առաջին չորս կետերը և փաստացի ենթարկվում է Բաքվի հրահանգներին ու քմահաճույքներին, ապա տրամաբանորեն հարց կարող է առաջանալ ՀՀ-ՌԴ ռազմավարական հարաբերությունների հետագա շարունակության նպատակահարմարության տեսանկյունից։
6. Պարտադիր պետք է արձանագրել, որ ՌԴ խաղաղապահ ուժերի մուտքը տարածաշրջան, ոչ միայն չի նպաստել հակամարտության կարգավորմանը ու չի նվազեցրել զինված բախումների հավանականությունը, այլև ցեղասպանություն իրականացնելու իրական ու լուրջ նախադրյալներ է ստեղծել Ադրբեջանի համար։
Ռազմավարությունը սա է, իսկ մնացածը տիկնայք և պարոնայք, մանրապճեղ մանևովրներ են, որոնք միմիայն քմծիծաղ են առաջացնելու հարևանների ու բարեկամների շրջանում․․․
Հայկ Դեմոյան
Ավելին՝ ԱՅՍՏԵՂ
0Comments