Լինել հաջողակ նշանակում է լինել դրան հոգեբանորեն տրամադրված։
Տրամադրվածությունը ստեղծում է էներգետիկա, և երբ սկսում ես շարժվել, ապա անկախ քեզնից քո շուրջը նույնպես սկսում է շարժվել։ Երբ սկսում էի ՏՏ-ը բիզնեսը՝ 0-ի վրա էի ու խնդիր կար համակարգիչներ ու հեռախոսներ գնելու։ Բայց հենց սկսեցի գործել, անկախ ինձնից սկսեցին դռներ բացվել։ Ընկերս՝ Գոռը գնաց բանկից իր անունով վարկ վերցրեց բերեց տվեց ինձ, հարազատներս ով ինչով կարողացավ օգնեց։ Արդյունքում համակարգիչներն էլ եղան ու քայլ առ քայլ ամեն ինչն էլ ստացվեց։
Եթե ես ինքս չսկսեի գործել՝ ոչ մեկը չէր գնալու վարկ վերցներ ու տար ինձ։ Թաղտին նստած ու չգործելու համար 1000 հիմնավոր պատճառ ունեցող մարդուն ոչ ոք երբեք չի օգնում։ Իմ հետագա փորձն էլ ցույց տվեց, որ պայքարող մարդու առաջ միշտ դռներ են բացվում։
Այս նույն երևույթը երկրի մասշտաբով է։ Գաղափարախոսական տարբերություններից բացի կա մեկ հարթություն ևս՝ հաջողականության ու լուզերության արժեհամակարգերի դիմադրությունը։
Լուզերները միշտ ունեն չգործելու 1000 հիմնավոր պատճառ. "թուրքերը շատ են", "դաշնակից չունենք", "հարևան վաղոն կաբելը կտրումա", "այ որ ջեվելին ու հայմարս լիներ", "օդը բացա", "ատամները սեղմած սպասենք", "մենք ոնց կարանք", "կրթված չենք", "անցյալը չի թողնում շնչենք", ու այսպես շարունակ։
Իսկ հաջողականության կողմնակիցները առաջարկում են անկախ հանգամանքներից չհանձնվել ու գործ անելով պայքարել։ Պայքարողի մոտ քայլ առ քայլ դռներ են բացվելու. հայտնվելու են դաշնակիցներ ու օգնողներ, անցյալի հետ կռիվ տալու ու ատամները սեղմած ապագայի հույսի փոխարեն ներկան ենք կերտելու։ Ու հանկարծ պարզվելու է, որ մենք կարանք, այն էլ ոնց կարանք։
Վահրամ Մարտիրոսյան
0Comments