Ծերուկ Մաքավելին ասում էր, որ քաղաքականությունը վախկոտների գործը չէ... քանի որ, երբ նրանք են զբաղվում քաղաքականությամբ, արդյունքում քաղաքականութունն էր նրանցով զբաղվում...
հին բոլոր գործիքները պետք է նետել աղբանոցը, ապրելու համար նոր ու ոչ ստանդարտ լուծումներ են պետք....
ցանկալի է «ընդդիմություն» բառը չկիրառել...
կրկնում եմ, հարցը թիմն է, ու մտածող մարդիկ...մնացյալը շատ արագ կստացվի...
քեզ բերեցին իշխանության, դու երբեք իշխանություն չես վերցրել...
քեզ այն տվել են....
նոր մարդիկ կվերցնեն իշխանության պատասխանատվությունը, սակայն նրանք չեն լինի քեզ բերող խմբակից...
upd. վախկոտները նրանք են, ովքեր մինչև վերջ գնացող չեն, երբ միտինգներին կմկմալով տեքստեր են ասել առ ոչինչ: Ավելին՝ նորաթուխ ընդդիմադիրների (ժպիտ առաջացնող բառ) առանձին կերպարներ իրենք իրենց շողքից են վախենում անգամ:
ո՞նց էիր ասում հայ-բրիտանական բարեկամության խումբ))...
Լեսթերի համալսարանից էլ ինչ գործակալներ կան, որ որոշակի դադարից հետո առաջիկայում ինքնադրսևորվելու են ՀՀ-ում...
ՀՀ-ում գրեթե ամեն բան եղել է, միայն քաղաքացիական բախումներ/պատերազմ չի եղել...
պետություն ուզում եք ունենալ, պայքարեք, չեք ուզում ունենալ՝ հույսներդ դրեք միջազգային դատարանների վրա...
չուլը քաղաքակրթական ընտրություն է. կենցաղից մինչև քաղաքականություն:
Ալեն Ղևոնդյան
0Comments