Պուշկինն իսկապես յուրահատուկ է, խոսքը միայն նրա ստեղծագործական գործնեության մասին չէ:
Ըստ կենսագրության ողջ ընթացքում առկա «տարօրինակությունների»՝ կարելի է եզրակացնել.
Պուշկինը հատուկ ծառայությունների գործակալ էր, նրա այցելությունները հարավային տարածաշրջաններ գործուղումներ են եղել։ Նրա սպանությունը սկզբից մինչև վերջ բեմադրված է եղել։
Պուշկինը տեղափոխվել է Ֆրանսիա՝ նոր աշխատավայր։
Բանաստեղծի հուղարկավորությանը կինը ներկա չի եղել, դագաղը եղել է փակ, իսկ գերեզմանը դատարկ է։
Պուշկինի և Դյումա ավագի ձեռագրերը չեն տարբերվում։ Դյումայի վաղ բանաստեղծությունները գրվել են ալեքսանդրյան չափածո ոճով, ինչպես և Եվգենի Օնեգինի դեպքում է։
Դյուման Փարիզում հայտնվել է 1837 թվականից հետո։ Նա ուներ աֆրիկյան արմատներ, նրա առաջին վեպը Դեկաբրիստների մասին էր, իսկ Կոմս Մոնտե Քրիստոյի կերպարները՝ Դանտեսը, Դանգլարը, համապատասխանաբար, Պուշկինին սպանողի և մենամարտի վկայի անուններն են կրում։
Դյուման նաև նկարագրել է ռուս բանաստեղծի կյանքի վերջին օրերը։
Գրառմանը կցված է Պուշկինի ողջ կյանքի ընթացքում միակ իրական լուսանկարը
0Comments