Հայաստանը չի կարող արգելել իր օդային տարածքի օգտագործումը թուրքական օդանավերի կողմից

ՀՀ ՕԴԱՅԻՆ ՏԱՐԱԾՔԸ ԵՎ ԹՈւՐՔԱԿԱՆ ՕԴԱՆԱՎԸ

Ստիպված եմ համարյա կրկնել մոտ մեկ ամիս առաջ արված գրառումս, և նորից մանրամասն բացատրել, թե ինչ հիմնավորմամբ է թուրքական ավիաընկերությունը օգտագործում ՀՀ օդային տարածքը:

ՀՀ-ն և Թուրքիան Քաղաքացիական Ավիացիայի Միջազգային Կազմակերպության (ICAO) անդամ պետություններ են:

Համաձայն ICAO կանոնադրության, և Չիկագոյի Կոնվենցիայի (ինչը հանդիսանում է ICAO կազմակերպման հիմնարար փաստաթուղթը) համապատասխան հոդվածի, երկրներն իրավունք չունեն խոչընդոտել միմյանց ավիաընկերությունների թռիչքներին, չտալով օդային տարածքի օգտագործման իրավունք, առանց հիմնարար պատճառի:

ՀՀ գրանցմամբ օդանավերը միշտ էլ առանց խոչընդոտների օգտագործել են Թուրքիայի օդային տարածքը:

Բոլոր թռիչքները դեպի Եվրոպա, Լիբանան, Իսրայել կատարվել են Թուրքիայի օդային տարածքով:

Նմանատիպ մոտեցում է եղել և թուրքական օդանավերի նկատմամբ:
Ավելին` թուրքական ավիաընկերությունները տարիներով կատարել են Երևան-Ստամբուլ թռիչքը:

Մեր երկիրը չունի ՀՀ օդային տարածքը թուրքական օդանավերի կողմից օգտագործելու արգելքի որևէ իրավական հիմք:

Թուրքական կողմի մոտ այդպիսի հիմք առաջացել է ՀՀ Քաղաքացիական Ավիացիայի Կոմիտեին (ՔԱԿ) ԵՄ Ավիացիոն Անվտանգության Գործակալության (EASA) «սև ցուցակում» ընդգրկելուց հետո:

EASA-ն գրում է` «...Հայաստանը, որպես օդանավ շահագործող երկիր, ի վիճակի չէ ԿԱՌԱՎԱՐԵԼ ԹՌԻՉՔԱՅԻՆ ԱՆՎՏԱՆԳՈւԹՅՈւՆԸ, ՕԴԱՆԱՎԵՐԻ ԹՌԻՉՔԱՅԻՆ ՊԻՏԱՆԵԼԻՈւԹՅԱՆ ՀԱՎԱՍՏԱԳՐՈւՄԸ միջազգային նորմերի համաձայն...»

Հիշեցնեմ, որ հայկական օդանավերի մուտքը ԵՄ օդային տարածք արգելված է դեռևս անցյալ` 2020 թ. Մարտի 17-ից:

Հաջորդը Իսրայելն էր, որ նույն հիմնավորմամբ արգելեց հայկական «Արմենիա» ընկերության թռիչքները:
Հիմա, այս տարվա Սեպտեմբերից Թուրքիան է մտցնում արգելքը:
Եվ դրանում ոչ մի արտառոց բան չկա:

Ու ինձ համար անհասկանալի է ամիսը մեկ շրջանառության մեջ մտցվող այս աժիոտաժը:
Այլ բացատրություն չունեմ, քան ավելի կարևոր իրադարձություններից ուշադրություն շեղելու համար

Այսքանը:

Հակոբ Ճաղարյան,
ՀՀ վարչապետի՝ ավիացիայի գծով նախկին խորհրդական